Moszkowski's "15 Études de Virtuosité, Op. 72" is een van zijn meest bekende werken voor piano en een vaste waarde in het repertoire van virtuoze pianisten. Gecomponeerd in 1903, laten deze études Moszkowski’s talent zien om technische uitdagingen te combineren met muzikale schoonheid. Ze worden zeer gewaardeerd om hun pianistieke vindingrijkheid, melodische charme en variatie in texturen. De études behandelen een breed scala aan pianistieke technieken, zoals arpeggio’s, toonladders, dubbele noten, octaven, onafhankelijkheid van de handen en snelle sprongen. Ze zijn niet alleen technische oefeningen, maar ook artistieke stukken die virtuositeit combineren met expressiviteit. In tegenstelling tot sommige puur technische études, wordt Moszkowski's Op. 72 geprezen om zijn lyrische en harmonische vindingrijkheid. Veel pianisten omschrijven ze als een plezier om te spelen vanwege hun muzikale rijkdom. Educatief Gebruik: De études worden veel gebruikt door pianodocenten om geavanceerde technieken bij studenten te ontwikkelen, terwijl ze muzikaal betrokken blijven. Nr. 1 in C majeur: Een heldere en vrolijke étude met snelle toonladders en arpeggio’s, perfect voor het ontwikkelen van helderheid en vingervaardigheid. Nr. 6 in F majeur: Een favoriet vanwege zijn charmante melodie en complexe stemvoering in de rechterhand, waarbij een zorgvuldige balans tussen melodie en begeleiding vereist is. Nr. 11 in As majeur: Bekend om zijn weelderige, romantische karakter en de prachtige samenspel tussen de handen. Nr. 15 in Des majeur: De laatste étude, vaak uitgevoerd als een showstuk, met schitterende loopjes en sprankelende texturen. De Études de Virtuosité zijn favoriet bij pianisten zoals Vladimir Horowitz en Marc-André Hamelin, die ze tijdens recitals hebben uitgevoerd en geselecteerde stukken hebben opgenomen. Hoewel ze niet zo vaak worden uitgevoerd als de études van Chopin of Liszt, worden ze gewaardeerd om hun toegankelijkheid en charme zonder in te boeten aan briljantie.
